Voor ons de tweede keer Gramat, voor de DCDG het tiende jaar dat er grotduikopleidingen worden gegeven.
Twaalf dagen in Gramat en omgeving, veertien dagen weg van huis.
Prachtig weer, goed eten, goed gezelschap en een pittige zesdaagse duikcursus.
Het begon op een vrijdag. Vlak voor het inpakken van de auto schoot de pijn in mijn rug en daar deed 1000 km autorijden geen goed aan. Ik zag de zesdaagse cursus met enige zorgen tegemoet. De eerste cursusdag strompelde ik uit de auto met stages en daarna met dubbelset het steile paadje bij de Ressel af. Maar duiken is overal goed voor en na de duik was mijn rug weer ietsje beter. Tegen het eind van de vakantie was mijn rug zo goed als genezen. Hyperbare treatment met drukpunttherapie door een extra zware backplate te gebruiken is dus vanaf nu de behandeling voor rugklachten.
Zes dagen cursus achter elkaar is echter wel wat veel. De NOB adviseert in hun 3* boek nooit langer dan drie dagen achter elkaar te duiken en dan een rustdag te nemen. Grotduikers zijn minder conservatief ingesteld, dus ik zet mijn conservatisme op mijn computer ook maar terug van 3 naar 2, waardoor ik beduidend minder decotijden krijg dan bij een conservatisme van 3. Grotduiken is langs de draad (volgens alle andere grotduikers heet dat de lijn) duiken. Tijdens de cursus leer je hoe je de lijn weer terugvindt in het donker met een safety spoeltje. Donker? Niet met een Liquivision X1, dus bij de volgende oefeningen heb ik telkens maar even die computer omgedraaid.
De briefing van de duik bij de Truffe op 12 april 's ochtends in de vroegte.
Sommigen vragen zich af wat de magie van het grotduiken is, ik vraag mij af hoe ik de Font del Truffe weer uit kom met een blazende secondary tweede trap vol kiezelsteentjes en die anderhalve kilo die ik aangekomen ben door de uitstekende kookkunsten en bbq's die als een rode lijn over tafel gingen. Dat was een leerzaam duikje. Grappig ook hoe een dergelijk duikje in mijn hoofd na-geanalyseerd werd. Zo vermoed ik dat met het voor mij uit duwen van mijn dubbelset de kraan van mijn primary ook uiteindelijk dichter gedraaid is. Tenslotte lag nu het setje op zijn kop. Van die analyse ga ik de volgende keer profiteren.
Predive checks voor de redding in de Saint Saveur. Reddingsactie, dus volgens de CMAS is een helm dan verplicht.
In de Saint Saveur leren we uiteindelijk ook nog eens hoe we met zijn drieën een bewusteloos maar zelfstandig ademend slachtoffer uit een grot moeten halen. En als toetje worden we getrakteerd op gouden medailles van de Action. We zijn allen "Winner", goed, hè. Na zes dagen grotduikcursus was het echt tijd voor een rustdag, dus op zondag gingen we de toerist uithangen in Gouffre de Padirac. Waarom deden we dat eigenlijk? Nou, gewoon. Omdat het kon. De tweede week deed ik het wat rustiger aan. Toen maakte ik nog maar drie duikjes. Op maandag een duikje met Marjon in de headpool van de Saint Saveur. Leuk beestjes op de foto proberen te zetten. Twee rondjes in de headpool in 55 minuten tijd. Dat doen de scooteraars ons niet na.
Een modderkruipertje in een spleet boven de ingang van de Saint Saveur.
Dinsdag wilde ik de Ressel in om daar fossielen te gaan fotograferen. Arjan ging mee. Ik vind de Ressel steeds leuker worden. Doorsnedes van slakkenhuisjes en van tweekleppigen, oplossingspatroontjes en graafgangetjes van lang overleden beestjes. Kalkbanken afgewisseld door dunne kleibankjes en het fijne van in de grot ten opzichte van buiten is dat het stromend water de stenen mooi schoon gepolijst houdt. Er is geen verweringslaag.
Doorsnede van een slakkenhuis fossiel in de Ressel.
Nog een doorsnede van een slakkenhuis fossiel in de Ressel. Ik denk dat het een Nerinea is. Nerinea's leefden in het Jura tot en met het Krijt, dus dit fossiel dateert het gesteente in de Ressel entree zone heel grof ergens tussen de 200 en de 65 miljoen jaar oud.
En als toetje maakten José en ik op woensdag nog een klein normoxic duikje in de Ressel naar 50 meter diepte. Een stage met 21/25, eentje met lucht en mijn D12 ook met lucht. Weer een stapje verder naar dieper, dieper en dieper. Wat is toch die aantrekkingskracht, die magie van dat steeds dieper en verder willen gaan?
Jacob Leloux