De Ardeche

Wijngaardslakken in knoflookboter
door Jeroen Bijmans himself

Wijngaardslakken in knoflookboter

En ja hoor onze voormalige topchauffeur is weer eens op vakantie geweest. Kon mijn nieuwe werkgever direct aan mij wennen. In dienst sinds 1 november bij Dive Company. Op vakantie vanaf 8 november. Weer eens lekker gaan grotduiken. Ditmaal niet in de Lot maar in de o zo bekende Ardeche. Aangezien daar geen vulcentrum ligt, moesten we alle flessen en lucht zelf meenemen. Wat resulteerde in een terras achter onze villa geplaveid met flessen. Villa? Ja een villa met 7 slaapkamers, 4 badkamers en een heus zwembad. Midden in het toeristische Ardeche. Maar zo ergens halverwege november nog enigszins te betalen. Voor de goede orde, ik deelde deze villa met de andere grotduikers.



Doordat iedere duiker voor een week ademgassen moest meenemen reden we allemaal alleen in de auto die kant op. Behalve uw eigen buitenlandcorrespondent. Deze deelde een 15 jaar oude Opel Corsa aangezien mijn Skoda geen trekhaak heeft. En zonder aanhangwagen was het onmogelijk deze enorme bult aan duikspullen daar te krijgen. Om over de terugweg maar te zwijgen. Toen is ons aanhangertje door zijn as gezakt. Dus de ANWB mocht deze de laatste 800 km vervoeren.
Bij aankomst was er na een rit van een goeie 1000km geen puf meer om te gaan koken. Dus op naar het restaurant. Alwaar ons een portie wijngaardslakken in knoflookboter op ons wachtte. De ober kwam nog vragen of we er een Heineken bij wilden drinken. Euhh doe dan toch maar een Leffe uit het vat. Als hoofdgerecht een in maple leaf siroop gekarameliseerde eend, met seizoens-groenten. Ja ik weet het, we zijn geen culinair clubje. Maar een duikvereniging.



Dus daar gaat ie. Duik 1 Goul du Tannerie. Prachtig gelegen. Midden in een stadspark spuit als een fontein het water uit de rotswand. Omkleden doen we naast het prachtig gerenoveerde Romeins badhuis. En daar begint onze beklimming de waterval omhoog naar de ingang. Eerst met twee stage flessen. En tot slot met een dubbel 12 op mijn rug. Nu schijnen veel mensen canyoning geweldig te vinden. Maar ik niet. Tenminste niet zonder dat ik het geboekt heb. En dan nog zeker niet met een dubbel 12 op mijn rug. Maar goed ik beklom de waterval nog maar een keer. Nee, helaas niet gefilmd voor youtube.



Na 60 meter in de grot, bleek de stroming ook voor Jeroentje te sterk. Dus op naar duik 2. Goul du Pont. Deze stek op krap 100 meter verder in het zelfde parkje. Maar helaas. Ook hier was met geen mogelijkheid door de vernauwing te komen. Met zoveel water tegen.



Dus de volgende dag naar Source de Marnade. Deze duik begint met een verticale afdaling tussen twee rots platen naar 9 meter. Echt ruim is het niet. En het zicht ook niet geweldig. Als we onze omkeerdruk hebben bereikt keren we terug. Vlak achter onze villa ligt ook nog een grot. De font Vive, deze pakken we ook nog even mee. Maar helaas. Deze grot is al zo krap dat flessen op je rug geen optie zijn. Maar nu zijn door de heftige stroming zoveel stenen op de verkeerde plaats achtergebleven dat we achterwaarts kruipend naar buiten mogen.



Peyradu de Chatelet. Mooie naam voor een baggerputje. Deze jongen besluit om alleen twee aluminium flessen links en rechts naast zijn lichaam mee te nemen. Maar de ingang is zo krap dat de flessen voor me uit naar binnen worden geduwd. Tot zowel de flessen als ik klem zitten. Potverdikkeme! Na een minuut of 8 worstelen ben ik weer los en buiten. Later lees ik in de vakliteratuur dat de meeste duikers er 10 minuten over doen om door deze restrictie te komen. Nou voor de volgende keer dan maar. Deze ochtend geen risico. Terug naar Source de Marnade. Maar nu met vier 12 literflessen. De gemiddelde diepte van deze grot is 33 meter. Dus dan gaat het toch snel met je lucht. Aan het einde 25 minuten deco tussen de twee rots platen. Fijn is anders. Warm ook. Want door de verticale positie verdeelt de lucht zich slecht door mijn droogpak.
We krijgen te horen dat door de droogte van de laatste dagen, de Goul du Pont te beduiken is.



Dus daar staan we met de dubbel 12 in het stadspark. En na een kort duikje naar 35 meter weer terug in het parkje. Deze grot gaat zo snel naar onder dat je met lucht wel erg snel bent uitgedoken.



Dus de volgende dag terug met een dubbel 18. Gevuld met trimix. En een zuurstof cylinder. Ditmaal dalen we met zijn drieën af naar 61 meter. Na deze duik en wat rust gaan we met zijn drieën terug voor een foto sessie. Inmiddels heb ik ook geleerd dat je niet op je zij moet gaan liggen. Met een dubbel 18 op je rug, een 11 liter onder je arm, en een grote camera met flitsers in je handen. Dan lig je in een keer stabiel.



Aangezien zo een dubbel 18 niet zo maar leeg is. En door creatief te rekenen en nog een drietal flessen met dito gassen mee te nemen halen we de dag erop een goeie 75 meter diepte. ‘s Middags besluiten we de fles leeg te duiken in de Tannerie. Wat uiteindelijk nog meer dan een uur duurt. Uiteraard heb ik voor de veiligheid genoeg ademgas bij me in de vorm van stage flessen. Bij de villa aangekomen blijken er al ruim 70 cylinders op het terras te liggen. Bovenop wat menig duiker nog in de auto heeft liggen. Je moet als grotduiker wel een beetje een materiaal fetisjist zijn.



De enige vrouw in ons huisje is al naar huis gegaan ivm werk. Dus deze avond mannen BBQ. Veel bloedend vlees en koud bier. Groenten zijn voor konijnen. Dus entrecotes van ruim 400 gram de man. Maar ook forelfile, gamba spiezen, biefstukken en nog meer bier. En daar in Frankrijk zit dat in wegwerp glas. Dus na een weekje hebben we de glasbol gevuld met lege flessen. De andere lege flessen gaan in de auto´s en aanhanger weer naar huis.

Groet Jeroen