Cuba

Op de terugweg in het vliegtuig naar Amsterdam zijn we het volledig eens.
We hebben een geweldig mooie grotduikvakantie beleefd op een heel apart eiland.

 

CUBA



Op de terugweg in het vliegtuig naar Amsterdam zijn we het volledig eens. Paul, Ruud en ik hebben een geweldig mooie grotduikvakantie beleefd op een heel apart eiland. En dat terwijl we ons mentaal hadden voorbereid op allerlei dingen die mis konden gaan. Natuurlijk was er een keer geen stroom en hadden we een gaatje in een autoband.



Dit gaatje was onder dubieuze omstandigheden ontstaan. De man die het kon repareren stond ernaast. Op de eerste dag ging er een nekseal kapot. We hadden bijna een botsing met een paard wat opeens steigerde en volgens oom agent reden we ergens te hard. Maar daar is het bij gebleven. Volgens Francis onze gids zijn ze op Cuba erg zuinig op toeristen. Die brengen euro’s in het laatje en die zijn welkom. Dollars overigens niet. Als er een ongeluk gebeurt met een Cubaan dan is er “one less mouth to feed” maar wanneer er een toerist verdwijnt, weet het hele eiland ervan. Er mag op Cuba niet gedoken worden zonder gids of instructeur. Zo kan er op de duiker gepast worden en wordt er geld aan verdiend. Wij hebben Francis die bijzonder aangenaam gezelschap is en goed Engels spreekt. Hij is eigenaar van de duikschool in Playa Larga in de varkensbaai. Daar liggen de meeste grotten en dat is het belangrijkste doel van onze vakantie.





We vlogen van Amsterdam naar Havanna waar we werden opgehaald om meteen door te rijden naar Playa Larga. Daar hadden we een huisje op loopafstand van de duikschool. In het restaurant van het bungalowpark werd feest gevierd vanwege Valentijnsdag. Het was al middernacht toen we met een biertje in de hand beseften dat dit een goed begin was van onze vakantie.



De volgende ochtend stapten we uit ons huisje vlak bij het water van de varkensbaai. Vijf minuten lopen tussen de palmbomen en je stond in het witte zand. Hier zijn geen reclameborden en geen luxe voorzieningen. Het enige wat je eigenlijk nodig hebt is een strandstoel en die was er. Met een Cubaans muziekje op de achtergrond genoten we van de warme zonnestralen en een koel zeewindje. Af en toe kwam er een sigarenluchtje voorbij. Onder onze stoelen zochten de honden een plekje in de schaduw. Later in de middag hebben we zelf even een sigaar geprobeerd met een glas rumcola.



De eerste duikdag was er een probleem. De dag ervoor was de stroom uitgevallen waardoor er maar een gedeelte van flessen was gevuld, allemaal dikke stalen 12 liters in plaats van Alu’s. Omdat het busje dat altijd werd gebruikt voor vervoer naar de grotten nog niet gerepareerd was reden we met een 54 jaar oude Chevrolet naar Cueva de los Peces.



Tot de nok toe geladen en met een slakkengang gingen we op weg. We doken met drie aparte flessen. Eén stage ademen we half leeg en op dat moment draaien we om. De andere twee flessen konden we dan weer gebruiken tijdens de tweede duik. Het was een mooie grot in de vorm van een casimba met warm water en donkere wanden.





De tweede duik was in de Susana, vlakbij de eerste grot maar met 20 meter minder diep dan de eerste. Prachtige witte concreties die een beetje Mexico-achtig aandeden. Bij de ingang in de headpool gingen we door een thermocline en een halocline. De watertemperatuur was 28 graden aan de oppervlakte.





De volgende dag is de bus weer gerepareerd.
We reden naar Cueva de los Peces en van daar uit naar Doline Dagmar.



Vanuit Doline Dagmar hebben we een doorsteek gemaakt naar Cueva de los Peces. Met in het begin en aan het einde van de duik een schitterend mooie blauwe lichtinval tussen hoge steile wanden.



Een paar dagen later tijdens een tweede duik in deze grot vinden we de groothoeklens weer terug die we tijdens de eerste duik hadden verloren. Hij lag op een richel. De tweede duik was in de Laguna Larga. Een lange halocline in het begin maar daarna een prachtige grot. Mooie witte en oranje kleuren in grillige bijna zwarte wanden, een zeer gevarieerde omgeving. Tussen de middag hebben we ons schema met duikwensen voorgelegd aan Francis. We willen graag de Chicaronne doen en de Tanka Azul. Deze twee grotten liggen ver uit buurt maar we gaan er naar toe!



Dan volgt eerst nog een zonovergoten dag in de varkensbaai. De avond ervoor hebben we erg lekker gegeten, het was gezellig en we sloten af met een cubalibre. Om 21.30 komt hier de man met de hamer, nog erger dan op een wintersportvakantie. De rum zal ook wel geholpen hebben. Paul en Ruud hebben elkaar wakker gesnurkt vannacht dus vanaf nu gaat Ruud in de woonkamer liggen. We vertrokken vanmorgen met een Chevrolet 4x4 die bijna uit elkaar valt en hier gaan we morgen ook mee naar Mantanzas, ruim 100 kilometer noordwaarts.
De eerste duik in Cueva de los Carboneros was diep, 50 meter op lucht. Er is wel nitrox beschikbaar maar geen helium. Nadat we in de headpool teruggekeerd waren zijn we nog een stukje de downstream kant van de grot ingegaan. Een ondiepe gang vol vegetatie met donker gesteente. De tweede duik was in een zeegrot, El Ebano. Vanaf de hoge rotskant zijn we het water in gesprongen.



En vanuit het water konden we de wand in zwemmen. Hier stond redelijk wat stroming zodat we op de terugweg vanzelf naar de uitgang gespoeld werden. De zeegrot was tot ver achterin begroeid met koralen. Na de duik in de grot hebben we onze lucht opgemaakt op het rif. Hier konden we genieten van vele soorten prachtig en intact koraal. Harde kleurrijke koralen en veel vis. Er mag in Cuba geen kunstmest gebruikt worden en dat komt het koraalrif ten goede. De trap weer opklimmen na de duik was een uitdaging vanwege de golven.

Om 7.00 uur zijn we op weg naar Mantanzas. Onderweg zien we veel paarden met wagens en fietskarren. CD’s op de achterkant als reflektoren. Toen we vertrokken zat er een gast in onze auto. Deze gast bleek een helper te zijn voor het dragen van duikmateriaal. Een forse vriendelijke Cubaan met een dikke sigaar tussen zijn lippen. Hij rookte keurig door het open raampje. En hij zette na het duiken bij de duikschool de hele set met alles erop en eraan voor ons in de spoelbak! Tot groot vermaak van de anderen. Nadat we van de snelweg af waren werden de wegen slechter en de noodzaak van een 4x4 groter. Tot we door de struiken niet meer verder konden en we overstapten op paard en wagen voor de duikspullen.







Het water begon ongeveer 50 meter ver de grot in maar alles werd voor ons naar de kant gedragen. We worden in de watten gelegd maar we gaan helaas ook niet zo ver de grot in als we wel zouden willen in Chicaronna. 500 meter maximaal. De kamer aan het begin van de grot is adembenemend mooi. Met witte concreties, enorme witte zuilen, een volledig begroeid plafond, krabben en blinde vissen, het was schitterend. De rest van de tunnel was zeer gevarieerd en erg mooi.



Terwijl wij doken hebben onze chauffeur, de Cubaanse helper en de man van het paard en wagen een doorgang gekapt met een machete en een kloof gedicht met stenen. Nu kon de jeep tot op 20 meter bij de ingang van de grot komen. Na twee duiken werden de materialen voor ons ingeladen en reden we het hobbelige pad af richting duikschool. We eten lobster en garnalen bij het duikschool restaurant waarvan al het personeel volgens de grapjes makende ober gay is inclusief Francis onze gids.

Vandaag gaan we naar Trinidad.
Via Playa Giron rijden we naar Trinidad met een Chinese huurauto, een “Geely”. We hebben er bijna 4 uur over gedaan. Het wegdek was slecht en de richting stond niet duidelijk aangegeven. Het was een lange rit met veel leuks te zien. Overal zie je paarden met wagens, grote vrachtwagens met van alles erop geladen aan vrachtjes. Lifters, overstekende geiten en honden. En een steigerend paard. We hebben het oude centrum met opgeknapte koloniale gebouwen bekeken. Mooi maar niet al te perfect opgeknapt met veel tegels uit de Spaanse tijd. Er was een gezellige markt met de gebruikelijke kitsch souvenirs. In Trinidad maken we een stukje toeristisch maar wel authentiek Cuba mee.





Wie deze sfeer nog wil proeven moet niet lang wachten. Volgens Francis komt de verandering als de Castro’s dood zijn. In de vorm van Amerikanen. Dit willen de Cubanen niet want ze zijn bang voor het jachtige leven met grote verschillen tussen arm en rijk. Als we de dag erna tijdens een rustdag bij onze bungalow zitten komt de bewaker van het bungalowpark af en toe langs voor een praatje. Hij is ervan overtuigd dat er een nieuwe generaal komt die Raoul zal opvolgen.



Rond de middag vertrokken we richting Holguin met een 4x4 huurauto.
Alles moest mee en de auto was helemaal volgepropt totdat we de spullen die we in Gibara niet nodig hadden bij Francis thuis hadden gestald. Wij werden gedumpt bij een eettentje want zonder toeristen in de auto is tanken veel goedkoper. Vanuit Holguin is Gibara nog ongeveer 35 kilometer. Hier overnachten we in een casa particulara.



In Gibara is een klein groepje Duitse grotduikers aanwezig, dat de afgelopen twee weken exploraties heeft gedaan in El Baga. Ze hebben 22 duiken gemaakt en vandaag doen ze de laatste. Allemaal in dezelfde grot. Onze Duitse ontbijtgast heeft vandaag een vrije dag en laat ons de topo zien waaraan ze de afgelopen weken hebben gewerkt.
Wij ontmoeten de groep bij Peter Dietz, een Duitse grotduiker die heel veel exploraties heeft gedaan op Cuba. Peter duikt vandaag met hun en morgen met ons. We rijden met 2 auto’s zwaar beladen gezamenlijk naar een stopplaats waar de paarden worden geregeld. Nu splitsen onze wegen en we rijden flink wat kilometers langs de kust waar de hurricane in 2008 zijn vernietigende werk heeft gedaan. Er ligt een kompleet scheepswrak op de kant! Dat lag onderwater maar de wind heeft het op de kant geblazen.
Helaas zijn alle huizen zo goed als met de grond gelijk gemaakt. De regering vergoedt de schade niet of nauwelijks. Dan komen we via een zandpad met gaten bij de locatie waar de auto geparkeerd wordt en de paarden geladen.







We hebben er drie terwijl we gezien de hoeveelheid materiaal er vier zouden moeten hebben. Het is ongeveer een uur lopen voordat we bij de schitterende cenote van de Tanka Azul grot zijn. Het pad is gemakkelijk en blijft horizontaal. Als je de cenote ziet dan snap je meteen wat voor prachtig onderaards gangenstelstel hier moet lopen. We hebben enorm genoten van de formaties met oranje, zwart en wit.





De vergelijking met Mexico gaat hier deels op. Hoewel de grot donkerder oogt dan de meeste Mexicaanse grotten. We zijn heel goed geholpen door de mannen van de paarden. Al het duikmateriaal werd aangegeven en aangepakt. De tweede duik was nog mooier dan de eerste. Toen we boven kwamen hebben we onderwater foto’s van de grot laten zien aan de locals. Dat hadden ze nog nooit gezien en hun reacties waren goud waard. We werden overigens wel voor gek verklaard.





Een dag later gaan we naar El Baga, een grot die begint vanuit een kleine groene cenote in de bush. We hebben gezelschap van Arthuro, Felix en Peter. Drie paarden, drie begeleiders, een helper, jonge biggen en honden. Een hele optocht gaat richting cenote.
De eerste duik was mooi maar we hadden veel last van de halocline. De tweede duik was eigenlijk mooier, in een ander deel van dezelfde grot. Hier was Arthuro de leider van de duik.



Hij heeft nagenoeg alle exploraties gedaan in El Baga. We duiken tussen schitterende formaties zoals roodachtige gordijnen. Er zitten fossielen in de wand. We zien witte concreties als afscheid. Langzaam zwemmen we achter elkaar naar de uitgang. Dit is een waardige afsluiter van onze duiken op Cuba.







De foto's zijn gemaakt door Ruud en José.

Content Management Powered by CuteNews